Sartre piše ovaj esej 1944. godine, u doba povlačenja nacista iz Francuske. Prethodni period okupacije pogodovao je širenju antisemitizma u Francuskoj i Sartre kao angažirani intelektualac ovim tekstom daje svoj doprinos moralnoj i socijalnoj obnovi zemlje, objašnjavajući psihologiju antisemita i antisemitsku propagandu te pokazujući kako „antisemitizam ne pripada kategoriji misli zaštićenih pravom na slobodni izbor“. Esej se sastoji od tri dijela: u prvom daje portret antisemita, u drugom portret demokrata, a u trećem poziva Židove na hrabrost i autentičnost.