U ovom pomalo sentimentalnom, melankoličnom, refleksivnom romanu, napisanom “umjesto pisma“ ženi s kojom je živio, pripovjedač pokušava rekonstruirati njihov ljubavni odnos, od trenutka kad su se upoznali pa do svršetka veze. No, postavlja se pitanje: gdje prestaje sjećanje, a počinje fantasterija? Pripovjedač nam, doduše, omogućava da čujemo i njegovu (bivšu) partnericu, no interpretira njezine izjave i stavove onako kako ih je on doživio (ili, kako mu odgovara), sve do samog kraja kad joj – ili sebi – omogućava da dekonstruira sve što je do tada napisao. Umjesto pisma je roman u kojem će se mnogi (bivši) parovi prepoznati, čak i ako nisu imali mačku koja je dobila buhe. Christophe van Gerrewey (1982.) već godinama zapaženo objavljuje u novinama i časopisima kao svestrani mislilac i pisac. Dobitnik je brojnih književnih nagrada. Njegove kratke priče našle su mjesto u antologijama Print is dead (2009.) i 20 onder 40 (2011.), i popraćene su s pohvalama. U zbirci priča Werkelijkheid zonder weerga. Fictionele architectuurkritieken (Stvarnost bez premca. Fikcionalne arhitektonske kritike) (2005.), kao i u esejima o djelu Rema Koolhaasa i OFFICE Kersten Geers i Davida Van Severena osmislio je posebnu formu u kojoj miješa arhitektonsku kritiku i fikciju. Nakladnik Druksel objavio je 2010. bibliofilsko izdanje njegove zbirke Vijf ziekteverhalen (Pet priča o bolesti). Njegov drugi roman, Trein met vertraging (Vlak koji kasni), objavljen je 2013. godine. Van Gerrewey je član redakcije književnog časopisa DWB.